وظایف و مسئولیت های نوّاب اربعه چه بوده است؟
وظایف و محور کلّی فعالیت های نواب اربعه بدین قرار است:
1- زدودن شک و حیرت مردم درباره ی وجود امام مهدی
مهمترین وظیفه ای که نواب اربعه به ویژه سفیر اول یعنی عثمان بن سعید عَمری بر عهده داشت، این بود که برای شیعیان ثابت کند، امام عسکری فرزندی دارد که اکنون امام و او نایب خاص آن حضرت می باشد.
2- حفظ امام مهدی از راه پنهان داشتن نام و مکان حضرت
امام مهدی در توقیعی به محمد بن عثمان بن سعید عَمری بیان داشت که از ذکر نام و نشان آن حضرت خودداری کند و در جهت پنهان داشتن نام و مکان آن حضرت بکوشد.
ابوسهل نوبختی در جواب این سؤال که چرا تو سفیر ناحیه مقدسه نشدی؟ فرمود: «من نمی توانم مانند حسین بن روح سرّ نگهدار باشم».
3- سازماندهی و سرپرستی سازمان وکالت
از طریق این سازمان، شیعیان پرسش ها و شبهات دینی خود را با وکلا در میان می گذاشتند و آنان به واسطه ی سفیر از ناحیه ی مقدسه پاسخ را به شیعیان می رساندند، و نیز وجوه شرعی خود را به وکلا می دادند و وکلا آن را به مسئول سازمان تحویل می دادند.
4-پاسخ گویی به پرسش های فقهی و مشکلات عقیدتی
آنان گاهی پرسش های فقهی و مسائل مستحدثه شیعیان را به عرض امام مهدی می رساندند و پاسخ آن را دریافت و به شیعیان ابلاغ می کردند.
5- اخذ و توزیع اموال متعلق به امام مهدی
امام مهدی در روز بعد از رحلت امام حسن عسکری و یا در همان روز، بعد از مراسم خاک سپاری امام عسکری به هیئت قمی ها دستور داد که از این به بعد، اموال متعلق به آن حضرت را به وکیلش در بغداد (ابوعمرو، عثمان بن سعید عَمری) تحویل دهند.
6- مبارزه با غلات و مدعیان دروغین نیابت و بابیّت
در راستای همین وظیفه، در این دوره هفتاد ساله هر کسی که به دروغ ادعای بابیّت و وکالت نمود، مثل حلاج، شلمغانی و دیگران، با آنان به مبارزه برخاستند و از ناحیه ی مقدسه توقیعاتی به واسطه ی آنان صادر شد، و با روشن شدن ماهیّت آنان، شیعیان امامیه از این انحرافات مصون ماندند و به سفارت نواب اربعه و وکالت بیشتر اعتماد نمودند.
7- مبارزه با وکلای خائن
گاهی برخی از وکلا منحرف می شدند و از وظایف اصلی خود عدول می کردند. در این صورت مشکلاتی را برای سازمان مخفی وکالت به وجود می آوردند، و گاهی وجوه شرعی را نزد خود نگاه می داشتند، در این صورت نواب اربعه هر کدام به نوبه ی خود مسئولیت داشتند تا با آن وکیل خائن مبارزه کنند.
8- آماده سازی مردم برای پذیرش غیبت کبرا
این وظیفه بیش از همه بر دوش ابوالحسن علی بن محمد سمری، آخرین سفیر امام مهدی سنگینی داشت. از این رو امام مهدی از راه اعجاز به او کمک کرد و شش روز قبل از مرگش توقیعی صادر نمود و زمان دقیق وفات وی را بیان داشت تا اینکه حجت بر همگان تمام شود و اذهان، آماده پذیرش دوره دیگری از غیبت آن حضرت باشد.
منابع: الغیبة، طوسی، ص 222 و 240 / اعلام الوری، ص 452 / کمال الدین، ص 478
کلمات کلیدی :
» نظر