عضو شوید 5000 تومان بگیرید

 

صدای عدالت- دکتر امیر دبیری مهر: این روزها همه بیشتر در جست‌وجوی شنیدن سخنان مردی هستند که ترجیح داده کمتر سخن بگوید. این روزها اکبر هاشمی‌رفسنجانی، سیاستمدار 75 ساله نظام اسلامی بیشتر از آنکه سخن بگوید، در دیدارهای گوناگون صرفا سخنان را می‌شنود و به تجزیه و تحلیل یافته‌های خود از جانب جناح‌ها و گروه‌های متفاوت می‌پردازد.

هرچند گفته می‌شود در جلسه اخیر مجمع تشخیص مصلحت نظام هاشمی‌رفسنجانی نظراتی را درباره انتخابات دهم و وقایع پس از آن ارائه کرده است ولی در خروجی خبرگزاری‌ها تنها به 3 بند از بیانیه مجمع اشاره شد که در آن بر ضرورت "تمکین به قانون" و "رسیدگی دقیق به اعتراض‌ها" تاکید شده بود. هاشمی همچنین در دیدار با خانواده‌های شهدای هفتم‌تیر که هر سال در دفتر رئیس مجمع تشخیص مصلحت‌نظام برگزار می‌شود از ظهور جریان فتنه در تحولات اخیر نام برد؛ عبارتی که هم طرفداران محمود احمدی‌نژاد و هم طرفداران هاشمی‌رفسنجانی آن را برای برجسته کردن در رسانه‌های خود برگزیدند ولی هاشمی باز ترجیح داد این عبارت در ابهام و ایهام باقی بماند.غیبت آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی در خطبه‌های نماز جمعه تهران نیز کنجکاوی درخصوص سکوتش را دوچندان کرد. اهمیت رویدادهای انتخاباتی پس از آن به‌قدری بود که انتظار مردم را برای ورود رجال سیاسی بالا برد؛ به‌گونه‌ای که بعد از خطبه تاریخی و ماندگار مقام معظم رهبری در نماز جمعه همگان چشم‌‌انتظار تحلیل شفاف و جامع مرد شماره 2 نظام اسلامی یعنی هاشمی‌رفسنجانی هستند.

به‌ویژه که هاشمی‌رفسنجانی درحال‌حاضر هم رئیس مجلس خبرگان رهبری است که وظیفه قانونی و شرعی نظارت بر عملکرد رهبری را برعهده دارد و هم رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام است که مهم‌ترین و عالی‌ترین نهاد مشورتی برای مقام رهبری محسوب می‌شود اما اگر هاشمی در این منصب‌ها هم نبود همچنان مرد شماره 2 نظام اسلامی بود زیرا از میان یاران کلیدی بنیانگذار جمهوری اسلامی یعنی آقایان طالقانی، مطهری، بهشتی، باهنر، منتظری، موسوی‌اردبیلی، هاشمی‌رفسنجانی و آیت‌الله خامنه‌ای برخی در قید حیات نیستند و بعضی در گوشه عزلت به‌سر می‌برند و آیت‌الله خامنه‌ای و هاشمی در واقع مدیریت عالی نظام را برعهده دارند و رابطه این دو نیز همان‌گونه که هاشمی بارها گفته رابطه عاشق و معشوق است؛ رابطه‌ای دیرینه که به تعبیر مقام معظم رهبری به 50 سال می‌رسد و از جنبه‌های عاطفی، دوستی، مبارزاتی، سیاسی و ایدئولوژیکی برخوردار است.

هاشمی‌رفسنجانی هرچند سیاستمداری مصلحت‌خواه و عملگرا خوانده می‌شود ، ولی بر 2 موضوع تعصب انقلابی دارد؛ یکی اصل بقا و دوام نظام جمهوری‌اسلامی و دیگری نقش محوری ولایت‌فقیه در این نظام سیاسی.

به‌نظر می‌رسد این روزها و شب‌ها هم دغدغه اصلی هاشمی حل بحران پس از انتخابات با ملاحظه 2 اصل مذکور است. هاشمی در جست‌وجوی راه برون‌رفتی است که هم نظام جمهوری اسلامی با حفظ چارچوب‌های اصیل انقلاب اسلامی و آرمان‌های امام راحل استمرار یابد و هم جایگاه رفیع ولایت‌فقیه از جانب دشمنان و معاندان و برخی دوستان نادان آسیب و خدشه‌ای پیدا نکند.

این آرمانگرایی هاشمی‌رفسنجانی آن‌قدر ارزش و احترام دارد که مقام معظم رهبری در بحرانی‌ترین روزهای پس از انتخابات دهم ریاست‌جمهوری در نماز جمعه تهران با رساترین واژه‌ها از نقش تاریخی هاشمی در نهضت اسلامی، انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ستایش کند و به‌رغم هجمه سنگین تبلیغاتی مخالفان هاشمی که عمدتا حول‌وحوش محمود احمدی‌نژاد سامان یافته‌اند از پاک‌دستی، ایثارگری و مدیریت و تدبیر هاشمی در سال‌های اخیر یاد کنند که حکایت از وجود زاویه‌ای مشترک بین نظرات ایشان و هاشمی داشت که البته برای آگاهان و نخبگان بحث معلومی بود. اما نکته مهم و کلیدی آن است که این زاویه، قابلیت تحلیل‌های کژاندیشانه و برداشت‌های سوء داخلی و خارجی را ندارد. هاشمی‌رفسنجانی مرد رفع بحران‌های خلق‌الساعه و مدیریت منازعات و اختلافات داخلی و خارجی است و از همین‌رو نام او با جمهوری اسلامی گره خورده زیرا جمهوری‌اسلامی نیز همواره با بحران‌هایی روبه‌رو بوده است که ریشه در بنیادهای ارزشی و ملی انقلاب اسلامی دارد؛ انقلابی که خواستار ایجاد نظمی نوین در سیاست و ارائه الگویی جدید از دولت است و چنین انقلابی و نظام بزرگی همواره نیازمند مردان و رجال سیاسی بزرگ است.

مریم جمشیدی

مریم جمشیدی؛با پیروزی محمود احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری نهم در تیرماه 84 و با توجه به تغییرات گسترده یی که حتی در سطح فرمانداران شهرهای کوچک رخ داد، کمتر کسی فکر می کرد سخنگوی وزارت خارجه دولت اصلاحات این شانس را داشته باشد که به شغل خود در دولت اصولگرا نیز ادامه دهد. با این وجود اگرچه حمیدرضا آصفی اولین سخنگوی دستگاه دیپلماسی دولت اصلاحات و آخرین آن بود اما این شانس را نداشت تا آخرین سخنگوی وزارت خارجه دولت نهم باشد.

او متولد سال 1331 در تهران است و دکترای شیمی دارد. هنگامی که پس از سه سال ماموریت به عنوان سفیر ایران در پاریس به تهران بازگشت تا در کنار کمال خرازی وزیر خارجه دولت محمد خاتمی فعالیت تازه خود را آغاز کند، همه چیز در وزارت خارجه ایران از تحرک و انرژی خبر می داد.گرچه وزارت خارجه ایران در دوره علی اکبر ولایتی سخنگو داشت اما با آمدن کمال خرازی و آصفی به صدر وزارتخانه، جلسات سخنگویی از ماهی یک جلسه به هفته یی یک بار رسید و پای خبرنگاران و گزارشگران به وزارت خارجه ایران باز شد و تلفن همراه آقای سخنگو به نمایندگان رسانه ها سپرده شد تا هر لحظه و هر جا سوالی بی پاسخ نماند. جلسات off the recodr (ضبط خاموش) آقای سخنگو نیز بخش جذاب جلسات هفتگی برای خبرنگاران بود. با وجود این هنگامی که زمزمه خداحافظی کمال خرازی از وزارت خارجه دولت اصلاحات شنیده شد، بسیاری تصور می کردند حمیدرضا آصفی یار دیرین و دستیار ویژه آقای خرازی هم به کار خود در این سمت پایان خواهد داد. اما در کمال تعجب چنین نشد و وی برای هشت ماه دیگر در این سمت ماند و منوچهر متکی وزیر خارجه احمدی نژاد را همراهی کرد. این ماندن البته برای او از هر دو سو هزینه هایی داشت چرا که از یک سو به خاطر این همراهی مورد انتقاد برخی چهره های اصلاح طلب و دوستانش قرار گرفت و از دیگر سو، برچسب غیرخودی توسط یاران احمدی نژاد تقدیم وی می شد. برای همین در تمام مدتی که با خبرنگاران جلسه داشت، یک خط در میان مجبور بود به شایعاتی مبنی بر رفتنش پاسخ دهد. البته کارکشتگی و تجربه سال ها سخنگویی آصفی در ابتدای کار دولت نهم، بسیار به درد دستگاه دیپلماسی احمدی نژاد می خورد. با این حال شاید خود آصفی هم فکر نمی کرد طرح مساله هولوکاست توسط رئیس جمهور آن هم در روزهای نخستین آغاز به کار دولت، باعث چنین هجمه بین المللی شود و او به عنوان تنها عضو باقی مانده از دوران اصلاحات، مجبور به دفاع و توجیه سخنان احمدی نژاد شود. از سوی دیگر حضور هشت ماهه آصفی در وزارت خارجه به عنوان سخنگو باعث شد یادگاری توسط خبرنگاران برای او برجا بماند چرا که او در این مدت با این شوخی دوستان خبرنگارش مواجه بود که به علت رد صحت مسائل مطرح شده زیادی در جلسات، به مطایبه او را «آقای تکذیب» صدا می کردند. سرانجام روزی رسید که شایعه رفتن آصفی به واقعیت پیوست و او که قبلاً بارها تاکید کرده بود به خاطر مادر پیرش تمایل به ماندن در تهران دارد، مجبور شد به عنوان سفیر ایران راهی امارات شود. البته گویی بخت با او یار بود که برای ادامه کار به کشوری رفت که تقریباً کمترین تنش را با تهران طی چهار سال گذشته تجربه کرد و مانند بسیاری از همتایان خود مجبور به رفت و آمد زود به زود به وزارت خارجه کشور میزبان جهت توضیح درباره مسائل مطرح شده توسط مقامات کشورمان نشد تا تنش به وجود آمده را حل و فصل کند. دوره حضور آصفی در امارات به عنوان سفیر به قدری طلایی بود که او موفق به کسب نشان درجه یک امارات شد. این نشان اوایل مردادماه جاری به پاس زحمات و تلاش آصفی در گسترش روابط بین دو کشور توسط امیر امارات در پایان ماموریت وی اهدا شد.

تصور نمی کردم درج مصاحبه ای در یک روزنامه مدعی حمایت از دولت که تهمتی غیرقابل توجیه  به یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری دهم و منتصب رهبری در مجمع تشخیص مصلحت نظام وارد کرده بود، با همان شدت و حدت در سایر سایت ها و روزنامه های حامی دولت انعکاس داشته باشد، اما در کمال تاسف این تهمت ناروا حتی به روزنامه ایران که مواضع رسمی دولت را منتشر می کند نیز راه یافت.

روزنامه وطن امروز در شماره روز سه‌شنبه خود به نقل از آقای اسرافیلیان از اعضای سابق حزب جمهوری اسلامی عنوان کرده بود که علت ترور شهید آیت آن بود که این شهید بزرگوار بنا داشت اسنادی را علیه میرحسین موسوی که در آن دوران نامزد تصدی پست وزارت امور خارجه بود، افشا کند. این که عملکرد امروز میرحسین چیست و چقدر در مسیر صحیح حرکت می کند، موضوع بحث من نیست اما واقعا درج و انعکاس این مصاحبه که با اجازه خوانندگان محترم می خواهم آن را ناجوانمردانه بدانم واجد بیان نکاتی است که ذیلاعرض می کنم:

1- اگرچه هدف برخی رسانه های حامی دولت محترم از انتشار این مصاحبه تخریب بیش از پیش وجهه آقای موسوی بود اما دانسته یا نادانسته با این کار خود عملا شهید آیت را در مقابل بزرگوارانی همچون شهید بهشتی و حضرت آیت الله خامنه ای قرار دادند. کافیست نگاهی به موضع  شهید بهشتی و آیت الله خامنه ای در آن دوران بیندازید تا موضوع روشن تر شود. طبیعی است که اختلاف نظر در آن دوران میان مسئولان و فعالان سیاسی وجود داشت و به هیچ عنوان قابل کتمان نیست اما آقایان محترم! هیچ به این فکر کرده اید که وقتی ترور شهید آیت را به میرحسین نسبت می دهید برای حمایت های قاطع و بی چون و چرای حضرت آیت الله خامنه ای از ایشان در آن دوران چه جوابی دارید؟ آنجا که فرمودند: " درباره همه خیال می‌کردیم انتقاد بشود، درباره مهندس موسوی من واقعاً تصور نمی‌کردم کسی زبان به انتقاد از ایشان باز کند. اولاً بنده ایشان را خیلی خوب می‌شناسم، از همه کسانی که نسبت به ایشان تعریف کرده‌اند یا انتقاد کرده‌اند بنده ایشان را بیشتر و بهتر و با مدت زمان بیشتری می‌شناسم. آن‌چه درباره ایشان از گرایش‌ها گفته شده است دروغ محض است و شاهد بر همه این‌ها روزنامه جمهوری اسلامی است."
  شما که نمی خواهید...

2- انتشار این سخنان و تیترهایی همچون "65 گلوله برای جلوگیری از افشاگری علیه میرحسین موسوی" تهمت مستقیم و بی آبرو کردن فردی است که حداقل جایگاه قانونی وی عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام است. نمی دانم دوستان این بی اخلاقی ها را تا به کجا می خواهند ادامه دهند؟ اگر فردا روزی شخصی در خیابان پیدا شد و ادعا کرد میرحسین عامل انفجار دفتر نخست وزیری و فاجعه هفتم تیر بوده می خواهید این را هم در روزنامه ها و سایت های تان تیتر کنید؟ من جای موسوی نیستم ولی اگر بودم از این دوستان شکایت نمی کردم چون خلاف آنها آن قدر بین است که جای شکایت کردن دارد اما حتما به خدا وگذارشان می کردم

3- ظاهرا انتخابات و پیامدهای بعد از آن باعث شده به بهانه تخریب یک فرد یا یک جریان انواع و اقسام تحریف ها و اسرائیلیات وارد تاریخ انقلاب گرانقدر اسلامی شود. ای کاش بزرگان نظام و کسانی که تاریخ زنده انقلاب هستند نگذراند تاریخ انقلاب دستخوش تحریف شود.

4- همه ما سخنان ارزشمند رهبر معظم انقلاب را در نمازجمعه تاریخی 29 خرداد و توصیه اکید ایشان به حفظ آرامش در ایام پس از انتخابات به گوش جان شنیدیم و دیدیم که متاسفانه برخی حامیان آقای موسوی درست خلاف جهت این سخنان حرکت کردند که به هیچ عنوان قابل قبول نیست اما بد نیست آقایان مدعی حمایت از دولت چه در عرصه رسانه و چه خارج از آن قدری به رفتار و عملکرد خود در این ایام فکر کنند و ببینند چقدر در مسیر توصیه رهبری عمل نموده اند. متاسفانه بسیاری از رسانه های حامی دولت نه تنها در این چارچوب حرکت نکردند بلکه مدام بر طبل التهاب آفرینی و تحریک جریان مقابل کوبیدند. باید از این دوستان که البته تعداد آنها زیاد هم نیست پرسید آیا وقت آن نرسیده است که سهم شما هم در اغتشاشات بعد از انتخابات مشخص شود؟ به هر حال 13 میلیون رای آقای موسوی قابل انکار نیست و بازی کردن با احساسات و عواطف این جمعیت قابل اعتنا، گام برداشتن در مسیر اغتشاش و ناآرامی است.

منبع سایت الف